Midden in de natuur stond zij. Omringd door prachtige lange bomen. Onze grootouders die met haar meekeken. Haar omringden en zo een veilige plek voor haar creëerden. Een veilige omgeving van waaruit zij haar reis zou maken. Een reis om erachter te komen wat haar naar deze aarde heeft gebracht. Welke geschenken zij te geven heeft. Daar te midden van de natuur, omringd door bomen werd zij gevuld met kracht, licht en energie. Geschenken die vader Zon aan haar wilde geven en moeder Aarde vulde deze aan met goede bodem onder haar voeten. Dit alles ademde zij diep in. Diep in haar cellen, in haar wezen en in haar zijn. Er verschenen dieren uit het bos, die allen naar haar kwamen kijken. Uit nieuwsgierig en vanuit een diepe liefde voor Luna. Er waren nog meer wezens en spirits die haar geschenken mee wilden geven. En allen kwamen zij tevoorschijn en gingen om haar heen staan. Gaven haar draagkracht, steun en onvoorwaardelijke liefde. Haar familie van licht die er altijd is geweest en er altijd zal zijn. Ook haar krachtdier was aanwezig en Aartsengel Michaël. Ze gaven haar allemaal geschenken en deze werden allemaal ontvangen door haar terwijl zij midden in een cirkel van licht en liefde stond. In de verte hoorde ze het geluid van water. Van stromend water. Die nodigde haar uit om te komen. Om op zoek te gaan naar grootmoeder Water. Met haar geschenken ging Luna op pad. Ze volgde een pad dat doorheen het bos liep en haar leidde naar het water. De roeping volgend kwam ze uit aan de grens van het bos. Van hieruit zag zij een rivier stromen. En liep ze in de richting van de rivier. Ze werd uitgenodigd om in het water te stappen. En eenmaal haar voeten in de rivier waren ging de rivier wat rustiger stromen. En ging zij midden in de rivier staan. Het water stroomde zachtjes langs haar benen. Ze sloot haar ogen en nam de geschenken in zich op die grootmoeder water wilde geven. Deze nam ze op in al haar cellen, wezen en zijn. Terwijl ze daar stond, temidden van de rivier, sprak zij ook haar intentie uit. Ze wilde graag weten wat haar zielsmissie was en wat zij voor geschenken heeft voor de wereld. Nadat ze de intentie ook weer had los gelaten draaide zij zich om en keek in de richting van het stromende water. Waar deze heen stroomde. En liep rustig met de stroming mee. Ze liet zich leiden door grootmoeder Water. Deze bracht haar steeds verder en verder. Verder weg van de natuur, verder weg van de aarde, verder het universum in. Ze volgde de weg en het water liep over in een pad die zij verder mocht volgen. Haar steeds verder brengend naar de plek voor haar conceptie, voordat zij op aarde kwam. In de verte zag zij een wezen vliegen. Deze was in een cirkel aan het vliegen om het pad heen. Ze kwam dichterbij en zag dat dit een rode draak was. Een draak die haar aan het opwachten was en haar verder wilde brengen. Haar wilde helpen. Ze stapte op de rug van de draak en samen vlogen ze weg. Verder de ruimte in. Ze genoot van deze rit. De snelheid en kracht van de draak. Ook de ondersteuning en onvoorwaardelijke liefde die het had voor haar. Alsof het een goede vriend was die al die tijd op haar had gewacht. Hij was blij dat zij er was. Op een gegeven moment land de draak op een plek. Een plek dat eruit ziet als een klif. Wanneer de draak daar is geland stapt Luna van zijn rug af. Ze ziet een opening dat iets weg heeft van een donkere grot. Ze loopt de grot in. Vol vertrouwen en overgave. Ze loopt een tijdje in het donker totdat ze licht ziet. Een opening, een uitgang. En ze stapt hier doorheen en komt uit op een wonderschone plek. Een paradijs. Een plek vol met rijkdom, overvloed en vruchtbaarheid. Veel leven en het ziet er prachtig uit. Alles groeit en bloeit. Het is in balans en gelukkig. Het lijkt op een dichtbegroeide kloof in een jungle. Een veilige plek, een heilige plek. Waar veel wijsheid, kennis en schoonheid aanwezig is. Deze plek is een uiting van haar ziel en zielsmissie. De geschenken die zij mee heeft gebracht naar de aarde. Die ze te geven heeft aan de wereld. De enorme draagkracht die zij bezit en alle rijkdom en wijsheid die zij heeft brengt zij naar de wereld. De vruchtbare bodem van waaruit veel kan en mag groeien. En kan bloeien. Omdat zij zoveel draagkracht bezit. Ze krijgt ook door dat het belangrijk is zichzelf daarin ook te beschermen. Dat ze deelt vanuit een plek van kracht en zelfliefde zonder teveel van haarzelf te geven. En anderen te laten nemen. Met haar ogen gesloten neemt ze al deze rijkdom en geschenken in zich op. Laat ze de energie van deze plek door haar heen stromen. Laat ze ook deze geschenken door haar heen stromen. Om de herinneringen hieraan weer zachtjes wakker te maken. De kennis en wijsheid die zij altijd al in zich had zitten. Ze neemt het allemaal op. Ademt dit diep in. Wanneer ze hiermee klaar is opent zij haar innerlijke ogen en dankt ze de plek voor wat zij heeft mogen ontvangen. En loopt ze rustig terug naar de opening die haar weer terug brengt naar de grot en klif waaraan de draak hangt. Geduldig wachtend op haar. Ze klimt op de rug van de draak en dankt de plek voor al het moois dat ze heeft mogen ontvangen. Samen vliegen ze het universum weer in. Terug naar de plek vanwaar de draak haar heeft meegenomen. Hier aangekomen stapt Luna van de draak af en dankt de draak voor zijn hulp en aanwezigheid voordat ze het pad terug volgt. Ze volgt het pad dat haar door het universum leidt en hoort in de verte weer zachtjes het geluid van stromend water. Het is grootmoeder Water die op haar wacht en voordat zij zich weer terug laat leiden door het water, dankt zij het pad dat haar door het universum naar de draak heeft geleid. Het water leidt haar weer terug naar het begin van deze reis. Naar de plek middenin de rivier. Hier neemt zij de tijd om grootmoeder Water te danken voordat zij uit de rivier stapt. Wanneer zij uit de rivier is gestapt volgt ze het pad weer terug het bos in. Naar de plek waar haar familie van licht haar staat op te wachten. Ze zijn ontzettend blij om haar weer terug te zien en omarmen haar weer in de cirkel. Omringd door haar familie van licht wordt zij door één ieder aangeraakt om haar nog meer te vullen met kracht, zegeningen en geschenken. Ze zijn trots op haar en hebben haar onvoorwaardelijk lief. Al deze geschenken mag Luna meenemen. Wat een rijkdom! Wat een reis!
